خدایا...

اینجا ویرانه ی دل تنهای من است

اینجا سطر هایی دارد که برای همه ناشناخته است

میدانی که هیچوقت سعی نکردم پشت " من " دروغین پنهان شوم

من همان " من " بودم که میخواستم

اما کمی فراموش شده

می ترسم...

می ترسم تو هم مرا فراموشم کرده باشی

خدایا...

موج گریه هایم طوفان دلتنگی هایم شده

نمی دانم بغضی که در گلو دارم حاصل تلنگر های توست یا سکوت خودم

ایمان راسخی ندارم که در هجوم این لحظات سرد به گرمایش تکیه کنم

و دلخوشی تازه ایی که به امید رسیدنش این لحظات تلخ را تحمل کنم

هر شب تمام وجودم را میکاوم

شاید گمگشته ام را پیدا کنم

... اما نیست

نمیدوانم در کجای روحم پنهان شده است

خدایا...

خسته ام

از همه چیز

از فصول عاشقانه ام که بهاری ندارد

خسته ام از اینکه دیگر دعاهایم هم اجابت نمی شود

نمی دانم در چنین راهی کجا می توانم آرامشم را بیابم

خدایا...

شنیده ام که مومنانت نمازشان را به درگاهت می آورند

من ناتوانی ام را به درگاهت آورده ام

می پذیری؟