اگه بی تو تنها گوشه ای نشستم

تویی تو وجودم، بی تو با تو هستم

اگه سبزه سبزم تو هجوم پاییز

ذره ذره ی من، شده از تو لبریز

ای همیشه همدم واسه درد دلهام

عطر تو همیشه جاری تو نفسهام

ای که تارو پودم از یاد تو بی تاب

با منی ولی باز، دوری مثل مهتاب

بی تو با تو بودن شده شب و روزم

بی تو اما یادت با منه هنوزم

تویی توی حرفام، تویی تو نفسهام

ولی جای دستات خالیه تو دستام

من به شوق و یاد بارون، زنده ام و پژمرده نمی شم

تشنه ی یه ترسم اما سرد و  دل آزرده نمی شم

سخته وقتی تو غزلهام، از منو تو واژه ای نیست

سخته بی تو ، با تو بودن

سخته اما چاره ای نیست

بی تو با تو بودن شده شب و روزم

بی تو اما یادت با منه هنوزم

تویی توی حرفام، تویی تو نفسهام

ولی جای دستات خالیه تو دستام